Polityka może być lepsza.

  Od polityki nie uciekniemy,a że do wyborów pozostało 5 tygodni rozpoczynamy prezentacje wybranych kandydatów w wyborach do parlamentu w dniu 13 października. Na pierwszy ogień idzie „jedynka” z listy Koalicji Obywatelskiej Paweł Kowal.

Paweł Kowal: 1 miejsce na liście Koalicji Obywatelskiej. Hasło: „Polityka może być lepsza”

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie. W 1999 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1996–1998 studiował w Collegium Invisibile w Warszawie pod kierunkiem profesor Krystyny Kersten. Odbył podróże badawcze do Jakucji, Buriacji i Chakasji. W 1999 został asystentem w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk. W styczniu 2011 w tej jednostce obronił pracę doktorską zatytułowaną Polityka ekipy gen. Wojciecha Jaruzelskiego w latach 1986–1989. Próba reformy w systemie władzy, następnie objął stanowisko adiunkta w ISP PAN. Zatrudniony również w Kolegium Europejskim w Natolinie. Habilitował się 22 lutego 2019 w ISP PAN w zakresie nauk społecznych, 1 kwietnia 2019 objął stanowisko profesora Instytutu Studiów Politycznych PAN.

W pracy naukowej zajął się w szczególności kwestiami polityki wschodniej Polski i UE oraz historii współczesnej.

Od 1998 do 2000 pracował w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, m.in. kierował wydziałem w Departamencie Spraw Zagranicznych. W latach 2000–2001 pełnił obowiązki dyrektora Departamentu Współpracy z Zagranicą i Integracji Europejskiej w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2001 do 2003 pracował jako ekspert ds. polityki wschodniej w Centrum Stosunków Międzynarodowych. W latach 2003–2005 był dyrektorem Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki. Od 2003 pracował jako ekspert w Muzeum Powstania Warszawskiego, był współautorem koncepcji muzeum. W 2005 kierował Biurem Prasowym Prezydenta Warszawy. Jest autorem artykułów publicystycznych na tematy polityki międzynarodowej.

W latach 2002–2005 przewodniczył radzie dzielnicy Warszawa-Ochota. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany na posła w okręgu chrzanowskim. W Sejmie do 2006 był przewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu i wiceprzewodniczącym Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. Od 20 lipca 2006 do 22 listopada 2007 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 26 184 głosy. W Sejmie objął stanowisko wiceprzewodniczącego klubu parlamentarnego PiS, a także wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 został wybrany na eurodeputowanego w okręgu wyborczym Kraków, zdobywając 18 614 głosów[7]. W PE przystąpił do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, objął funkcję przewodniczącego delegacji do komisji współpracy parlamentarnej UE-Ukraina.

 

Działał w Radzie Młodzieży Rzeszowa, m.in. jako jej przewodniczący. W latach 1996–1998 pełnił funkcję prezesa Klubu Jagiellońskiego, działał także w Centrum im. Mirosława Dzielskiego w Krakowie. W latach 1997–2005 był współpracownikiem Ośrodka Myśli Politycznej, gdzie kierował m.in. programem Państwo Polskie wobec Polaków na Wschodzie. Członek Stowarzyszenia Wspólnota Polska i od 2005 jako członek nadzwyczajny Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Współpracownik Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu, w 2007 został członkiem rady kolegium. Zasiadł też w radzie programowej Instytutu Spraw Publicznych. W 2008 został honorowym członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Choczni. W 2014 został przewodniczącym rady programowej przedstawicielstwa Polskiej Akademii Nauk w Kijowie.

Żonaty, czworo dzieci.

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.